Paul Kenens

Paul Kenens

Location: Belgium

Artist statement Paul Kenens

My subjects come from the immediate environment: they concern people. If it is not about myself, it is about children or women where, in a split second, I notice a movement, an attitude or a trait that arouses a thought that goes beyond the image (or goes against it). A personal detail that remains in the memory. An image that settles and grows in its emotionality (you have to fall a little in love with your subject, even if it is a common thing like a children's toy or a piece of clothing).

My work regularly starts with photos of a fixed photo model, with every session I take a few hundred photos which are stored on a PC. They are viewed and reviewed several times, each time creating new thoughts. The images must "ripen". After that, various photos are edited, assembled, until you can´t let go of a certain image. It is difficult to explain why a certain image is taking hold of you. It probably has to do with the chaos in the head in determining the direction in which an image will be painted, the thoughts which are attached to it and the intimate feelings that an image can generate. Multiple versions are made in an atmosphere of excitement. During the preparation, uncertainty about the future painted version flashes in all directions. The state of mind, the emotional attitude, determines the direction in which the image goes. Sometimes the image itself indicates a natural direction, or is this also the result of the interpreter's character?

I paint the bottom layer as detailed as possible, as if I want to finish the canvas. Then I repaint the entire painting, adjusting shapes and colors. I like saturated canvases without pasty painting. They bring depth to the color. Until the temporary end, I bring details, highlights and I emphatically paint over potential points of atttention.

Although the starting point is photographic material, it is always a challenge to make a difference between photo-realism and painted image during the implementation. Each painting is an attempt to enlarge the distance between the two and perhaps with the aim of painting beyond realism. With a painted image you bring something different, something that you don't see in a photo (or virtual image). The whole of my work is not sterile but emotional, it shows what moves me. Over time, I view the painted canvas more critically and each time from a different state of mind or point of view, with corrections as a result. Sometimes months later an element is added, that breaks the unambiguity or shifts the focus.

At the moment, I am working on a series with a fashion model. The softness, call it sensuality, sometimes in contrast to the aggressiveness of folds in a fabric, makes me paint. The flexibility of the collaboration and the confidence to try out things sometimes create surprising and remarkable images.

Some works are poetic, sensual. Others arouse curiosity through the use of unexpected elements, an unusual setting or combination. My titles sometimes raise questions, make the viewer think. In the painting, I try to bring an underlying, perhaps enigmatic reading, a space to give the viewer the opportunity to fill in his own interpretation, to ask an unanswerable question. In the end, it comes to the fact that by the choice that has been made, I reveal a part of the inner drive that the spectator reinterprets.


Portfolio:

Paul Kenens

Artist Statement Paul Kenens
Mijn onderwerpen komen uit de onmiddellijke omgeving: het gaat om mensen. Is het niet mijzelf, dan zijn het kinderen of vrouwen waar ik in een fractie van een seconde een beweging, een houding of karaktertrek opmerk die een gedachte opwekt die verder gaat dan het beeld (of er tegenin gaat). Een persoonlijk detail dat in het geheugen blijft hangen. Een beeld dat zich vast zet en groei in zijn emotionaliteit (men moet een beetje verliefd worden op je onderwerp, zelfs al is het een banaal ding zoals een kinderspeeltje of een kledingstuk).
Mijn werk begint regelmatig met foto’s van een vast fotomodel, per fotosessie maak ik een paar honderd foto’s die worden opgeslagen op pc. Ze worden meerder malen bekeken en herbekeken waarbij telkens nieuw gedachten ontstaan. De afbeeldingen moeten ‘rijpen’. Daarna worden verschillende foto’s bewerkt, gemonteerd, aangepast tot een bepaald beeld zich niet meer loslaat. Het is moeilijk uit te leggen waarom nu net een bepaald beeld zich van je meester maakt. Het heeft waarschijnlijk te maken met de chaos in het hoofd bij het bepalen van de richting waarin een beeld zal geschilderd worden, de reminiscenties die er worden aan vastgeknoopt en de intieme gevoelens die een beeld kunnen opwekken. Er worden meerdere versies gemaakt in een sfeer van opwinding. Tijdens de voorbereiding flitst onzekerheid over de toekomstige geschilderde versie alle kanten op. De gemoedstoestand, de emotionele ingesteldheid, is bepalend voor de richting dat het beeld opgaat. Soms geeft het beeld zelf een vanzelfsprekende richting aan, of is dit ook maar het gevolg van de interpretator’s karakter?
De onderlaag schilder ik zo gedetailleerd mogelijk, alsof ik het doek wil afwerken. Daarna schilder ik het gehele schilderij over, waarbij vormen en kleuren aangepast worden. Ik hou van verzadigde doeken zonder pasteus te schilderen. Ze brengen diepte in de kleur. Tot voorlopig einde breng ik detaillering, hooglichten en overschilder ik eventuele aandachtspunten nadrukkelijk.
Hoewel de vertrekbasis fotomateriaal is, is het bij de uitvoering telkens een uitdaging om een verschil te maken tussen fotorealisme en geschilderd beeld. Ieder schilderij is een poging om de afstand tussen beide te vergroten en misschien met het doel het realisme voorbij te schilderen. Met een geschilderde afbeelding breng je iets anders dat je op foto (of virtuele afbeelding) niet ziet. Het geheel van mijn werk is niet steriel maar emotioneel, het laat dat zien wat mij beroert. Het beschilderde doek bekijk ik met de tijd kritischer en telkens vanuit een andere gemoedstoestand of oogpunt, met correcties tot gevolg. Soms wordt er maanden later nog een element toegevoegd die de eenduidigheid breekt of de focus verlegd.
Op dit ogenblik werk ik aan een reeks met een fotomodel. De zachtheid, noem het de sensualiteit, soms in contrast met de agressiviteit van plooien in een stof doen me schilderen. De soepelheid van de samenwerking en het vertrouwen om dingen uit te proberen laten soms verrassende en merkwaardige beelden ontstaan.
Sommige werken zijn poëtisch, sensueel. Andere roepen nieuwsgierigheid op door het gebruik van onverwachte elementen of ongewone setting of combinaties. Mijn tittels roepen soms vragen op, doen de toeschouwer nadenken. Ik tracht in het schilderij een achterliggende, misschien wel raadselachtige lezing te brengen, een ruimte om de toeschouwer de mogelijkheid te geven een eigen interpretatie in te vullen, een niet te beantwoorden vraag te stellen. Uiteindelijk komt het erop neer dat ik door de gemaakte keuze voor een deel van het innerlijke drive blootgeef die de toeschouw herinterpreteerd.