“تیغ تن”

بدن برهنه نشسته، پوشیده از نقش مایه های هندسی و پیچیده گویی به جای پوست زبان نمادین دارد.این خطوط همچون نقشه ای از درون انسان مسیرهای هویت،خاطره و زخم را نشان میدهد.بدن دیگر صرفا جسم نیست بلکه بستری برای روایت های پنهان دارد و خنجر نماد دوگانه خشونت و تطهیر که هم تهدید است هم امکان رهایی و رنگاهی سرخ سفید سیاه مثلثی از هستی را می سازد از رنج تا رهایی .
ترکیب سنت و مدرنیته